Opvoeding

Vraag van Lies K. (Belgie, 3 februari 2022)
Hoi Coks Ik ben een belgische mama van 35. Ik heb een dochter van 5 jaar oud en een tweeling van anderhalf: een jongen, Flor en een meisje Lea. De twee kunnen niet meer verschillen qua karakter. Flor is heel gevoelig, aanhankelijk, maar tegelijk ook een "wilde bulldozer" - hij is een gevoelige slaper. Lea is heel onafhankelijk, enthousiast, kan zichzelf goed reguleren, heeft veel pret in zichzelf - ontwikkelt wat trager motorisch, maar niets onrustwekkends - ze is overal oké mee. Zij slaapt héél goed. Aan de kinderopvang hebben ze nooit echt moeten "wennen", die hadden elkaar en waren meteen comfortabel. Maar het is niet zo dat ze enorm aaneen hangen. Ze doen elk hun eigen ding. Ze hebben wel elke dag een momentje - rond 16u - dat ze elkaar in de haren vliegen. Altijd hetzelfde scenario: Flor neemt speelgoed af van Lea en Lea bijt hem bij wijze van verweer. Of ze zitten lekker gezellig samen in de duo-buggy ... beginnen ze elkaar te bijten in de vingertjes of pijn te doen. Ik dacht heel even "het is maar een fase", maar dit is toch al een dik half jaar aan de gang. Is dit normaal? Verder "eist" mijn zoontje veel vaker de aandacht op dan mijn dochtertje. Daar voel ik me dan een beetje schuldig om. Hoe kan ik daar mee omgaan. Lea is tevreden hoor, daar niet van. Veel groeten Lies

Antwoord: Hai Lies Wat je beschrijft over je tweeling -elkaar bijten- is zeer frequent op deze leeftijd. Ze beschikken nog niet over woorden om uit te drukken wat ze voelen. En op momenten van frustraties uiten ze dat via lichaamstaal. Bijten komt ook meer voor bij tweelingen dan bij eenlingen, omdat ze zo dicht bij elkaar in de buurt zijn. Het beste wat je kan doen, is elke keer je afkeuring laten merken. Dat zullen ze namelijk op een gegeven moment gaan internaliseren. Ze snappen dan dat dat niet mag. Maar het kan nog wel even duren, want op deze leeftijd is de impulscontrole nog niet zo goed ontwikkeld. Ook dat komt met de jaren. Misschien kan je voor als ze in de buggy zitten, zorgen dat je altijd een bijtring bij je hebt. Daar mogen ze op bijten (het kan ook een popje of lapje zijn). Ook op momenten thuis kun je je toevlucht nemen tot zoiets. Ze mogen dus wel bijten, maar niet elkaar! Waarschijnlijk hebben ze rond 16.00 uur een dipje in hun energie-niveau en dat zorgt dan voor dit gedrag. Zo'n dip zorgt voor meer frustratie en minder controle. Je schuldig voelen naar een kindje toe dat minder aandacht vraagt, is een veel voorkomend gevoel bij meerlingouders. Toch kun je niet veel anders doen want uiteraard krijgt het kind dat meer vraagt, meer aandacht, omdat het dat ook nodig heeft. Je reageert dus op hun behoeftes. Toch is er wel een truc die helpt om dit gevoel minder sterk te laten zijn: zorg dat je regelmatig met elk kind even alleen er op uit kan, al is het maar een boodschapje doen of naar het park. Als elk kind dat regelmatig heeft (mamatijd), dan doet dat hen goed, maar ook jou. Je kunt je dan eens helemaal wijden aan je dochtertje zonder gestoord te worden. Echt een aanrader. Probeer het te regelen met de vader zodat ook hij eens alleen is met een van de twee. Je moet deze momenten wel plannen, want ze doen zich bij de opvoeding van een tweeling weinig spontaan voor. Mocht je nog wat persoonlijker willen praten, dan is een Skype consult ook een mogelijkheid Met vriendelijke groet Coks Feenstra

[ meer over Opvoeding ]

School

Vraag van E.P. (Haarlem, Nederland, 17 juni 2022)
Beste Coks, onze eeneiige tweeling zit nu in groep 2. Er is twijfel of de jongste van de twee door kan naar groep 3, niet zozeer op cognitief gebied maar meer sociaal-emotioneel en op het gebied van concentratie. Als hij alleen zou zijn, zou hij in groep 2 blijven. Ze hebben precies 2 jaar gekleuterd (natuurlijk wel met een periode van lockdown) Over zijn broertje is geen twijfel. Uit jouw boek 'Tweelingen en schoo'l maken we op dat een kind kind wel door laten gaan en de andere niet zeer onwenselijk is. Wat te doen? Er volgt nog een observatie in de klas door een orthopedagoog.

Antwoord: Hai moeder Ja, ik ben er geen voorstander van om een van de twee te laten doubleren. De achterstand wordt meestal ingehaald. Ik heb wel een vraag: was er een groot verschil in gewicht tussen beide kinderen? Was dit zoontje dysmatuur? Informeer me nog even daarover. Als dat allemaal niet zo is, zou ik echt pleiten voor samen over. Grote kans dat hij de achterstand inhaalt en bovendien zal hij samen met zijn broertje meer op zijn gemak zijn en zich dus beter ontwikkelen dan alleen in groep 2. Bedenk ook dat eeneiige tweelingen in feite een zeer vergelijkbare ontwikkeling doormaken, zeker als er geen sprake is van dysmaturiteit. Met hartelijke groet Coks Feenstra

[ meer over School ]

Zwangerschap

Vraag van Mieke ten Horst (Zoetermeer, Nederland, 29 september 2020)
Beste Coks ik ben 20 maanden zwanger van een tweeling. Het is een spontaan onstante zwangerschap. De gynaecoloog heeft me verteld dat het een twee-eiige jongenstweeling is. Nu lees ik in jouw boek over de zygositeit en de situatie wat betreft de vliezen, etc. En ik begrijp niet goed hoe het kan dat de arts met stelligheid heeft gezegd dat mijn jongens twee-eiig zijn. Volgens jouw uitleg kan het ook om een eeneiige tweeling gaan. Alvast dank voor je antwoord. Mieke ten Horst

Antwoord: Beste Mieke Dat klopt. Je tweeling kan net zo goed eeneiig zijn. Bij een vroege splitsing van de bevruchte eicel maakt het lichaam voor beide foetussen hun eigen vruchtzakken en placenta's. Bij twee-eiige tweelingen hebben de baby's altijd hun eigen vruchtzakken en placenta's. Dus in dit geval (een dichoriale, diamniotische zwangerschap) kan de zygositeit van de tweeling niet aangegeven worden. Dat zal pas na de geboorte blijken, bijvoorbeeld als de jongens erg van elkaar verschillen, niet op elkaar lijken, een heel ander ritme hebben en heel verschillend zijn in hun behoeftes en gedrag. Bij twijfel is een DNA onderzoek de beste optie. Met vriendelijke groet Coks Feenstra

[ meer over Zwangerschap ]